วันนี้ผมมีเรียนวิชา IT Project ซึ่งเป็นวิชาทางด้านการจัดการโครงการ
และวันนี้เรียนเกี่ยวกับการจัดการทรัพยากรมนุษย์ ในฐานะเราเป็น Project manager
ประเด็นสำคัญที่อาจารย์ผมย้ำอยู่เสมอก็คือ
“เงินเป็นสิ่งที่สำคัญก็จริง แต่เงินไม่ใช่ที่สุดของชีวิต”
และสิ่งที่อาจารย์อยากให้พวกเรามีคือ เกียรติยศ ศักดิ์ศรี และความซื่อสัตย์
จากนั้นอาจารย์ก็ยกโคลงโลกนิติ บทนึงมาให้พวกเราอ่าน โคลงโลกนิติ บทดังความว่า
เสียสินสงวนศักดิ์ไว้ วงศ์หงส์
เสียศักดิ์สู้ประสงค์ สิ่งรู้
เสียรู้เร่งดำรง ความสัตย์ ไว้นา
เสียสัตย์อย่าเสียสู้ ชีพม้วยมรณา
อ่านแล้วเป็นยังไงกันบ้างครับ เข้าใจในความหมายหรือปล่าว
งั้นผมแปลให้อีกสักนิดแล้วกัน…
ถ้าจะต้องเสียเงินเพื่อรักษาซึ่งศักดิ์ศรีแห่งวงศ์ตระกูลก็นับว่าสมควร
และถ้าจะเสียศักดิ์ศรีเพื่อให้ได้ความรู้ก็สมควรเช่นกัน
และถ้าจะต้องเสียความรู้เพื่อความซื่อสัตย์ก็เป็นสิ่งที่เหมาะสมนะ
แต่ถ้าต้องเสียความซื่อสัตย์ ควรจะยอมตามไปเลยดีกว่า
เอาเป็นว่าแปลให้อ่านคร่าวๆ นะครับ อาจจะไม่เกี่ยวกับวงการบรรณารักษ์
แต่ผมว่าได้ข้อคิดดีๆ ก็เลยขอแบ่งปันให้อ่านครับ
คติแบบสรุปของวันนี้ คือ “เสียชีพอย่าเสียสัตย์”
ขอบคุณอาจารย์ครับ ที่ให้แง่คิดดีๆ กับพวกผม
Cybrarian - Projectlib.in.th 
Money : เงินดีมีค่า…จะต้องเป็นเงินที่ทุ่มเทมาด้วยหยาดเหงื่อแรงสมอง มิได้โกงใครมา
Prestige : คนรักเกียรติ…ยอมตายได้ให้ชื่อเสียงคงอยู่ ดังที่ว่า ดาบอยู่คนอยู่ ดาบหักคนหัก = ให้รักเกียรติ รักความดีนั่นเอง
…..แต่บางคนไม่เคยจะนำพา….น่าเศร้า
โคลงบทนี้ เมื่อเทียบกับจรรยาบรรณ บรรณารักษ์ ก็เทียบเคียงกันได้ดี
คือทำงานบรรณารักษ์ จะเห็นแก่เงินนั้นไม่ได้
อยากรวยต้องไปทำอย่างอื่น อาชีพอื่น
อาชีพนี้เป็นกุศลคือ ช่วยเก็บและค้นให้ผู้คนได้รับ ความรู้
กล่าวคือเมื่อเขาอยากรู้แล้วเขาไม่รู้ประดุจคน ตาพร่า ตาบอด
บรรณารักษ์ เป็นเสมือนผู้หยิบยื่นสาระ ประหนึ่งความสว่างให้พวกเขา
ท่ามกลางกระแสวิกฤตเศรษฐกิจ และศีลธรรม
จิตใจต้องต่อสู้อย่างมากกับอคติ ฝ่ายชั่วในจิตใจที่นับวันจะมีพลังมากขึ้น
กลอนบทนี้ผู้มีศีลธรรมเท่านั้น จึงอ่านแล้ว ชื่นชม
ฟื้นฟูจิตใจกุศลธรรม ฝ่ายดี ให้มีพลังต่อสู้ และ ยืนหยัดกับงานต่อไป
และใครปฏิบัติได้ดังโคลงบทนี้
ใครจะว่าโง่เง่า อย่าไปโกรธเขา เพราะเขาคงไม่เคยลิ้มรสของการให้ที่แท้จริง
และให้ทราบไว้เสมอว่าข้าพเจ้า ชื่นชม และสรรเสริญคนทำความดีอยู่เสมอ ……..
อันว่าพจน์พูดปดไปใช่ลมปาก
อันว่าพากย์บอกเบิกไปใช่จุดหมาย
อันว่าบรรณ(ณารักษ์)จรรยาไหวใช่ลมร้าย
อันว่ากายศักดิ์สิทธิ์ฤทธิ์ใช่คุณธรรม
อาชีพนี้ เป็นเฉกเช่นครู
เงินเดือนน้อยถอยลงคงไม่ไหว
ทำงานไปอย่างแข็งขันกันทั่วถึง
ต้องตรากตรำทำงานหนักพักตร์รำพึง
ให้ได้ซึ่งคุณค่าจรรยาบรรณ
ก็คงไม่ต้องพูดอะไรมากเพื่อนเอ๊ย 55+ สื่อให้หมดแล้วนะ นาน ๆ ทีจะได้มานั่งแต่งกลอน นึกถึงตอนมัธยมอารมณ์หาย เคยได้นั่งแต่งกลอนอยู่กับนาย ตอนนี้ต่างคนต่างแยกย้าย สักวันคงเจอกัน
🙂
ขอบคุณนะค้ะที่มีคำแปลให้เพราะว่าครูให้มาหาคำแปลอันนี้อ่ะค่ะ
เสียสินสงวนศักดิ์ไว้ วงศ์หงส์
เสียศักดิ์สู้ประสงค์ สิ่งรู้
เสียรู้เร่งดำรง ความสัตย์ ไว้นา
เสียสัตย์อย่าเสียสู้ ชีพม้วยมรณา
๏ อัญขยมบรมนเรศเรื้อง รามวงศ์
พระผ่านแผ่นไผททรง สืบไท้
แสวงยิ่งสิ่งสดับองค์ โอวาท
หวังประชาชนให้ อ่านแจ้งคำโคลง
๏ ครรโลงโลกนิตินี้ นมนาน
มีแต่โบราณกาล เก่าพร้อง
เป็นสุภสิตสาร สอนจิต
กลดั่งสร้อยสอดคล้อง เวี่ยไว้ในกรรณ
๏ จามรีขนข้องอยู่ หยุดปลด
ชีพบ่รักรักยศ ยิ่งไซร้
สัตว์โลกซึ่งสมมติ มีชาติ
ดูเยี่ยงสัตว์นั้นได้ ยศซ้องสรรเสริญ
แปลให้หน่อยครับ
ขอบคุณมากๆเลยค่ะ